Από πού βλέπεις πιο καθαρά τον κόσμο; Απο το Λονδίνο ή απο τις Σπέτσες; Στο Λονδίνο περνάνε μυριάδες, σκορπάνε παντού και κυνηγάνε τα πάντα. Ενώ στις Σπέτσες οι μυριάδες έρχονται μ’ένα σκοπό – τις διακοπές τους. Συμπυκνώνονται, θένε δε θένε. Μπορείς και τους παρατηρείς πιο εύκολα: άλλο τα ψάρια στο πέλαγος και άλλο μαζεμένα στο θυνί.
Αυτά λέγανε με τον καφέ, οι «ακτινολόγοι της Ντάπιας». Τους ονομάζω έτσι, γιατί βλέπω πόσο σπάνια πέφτουν έξω. Αλλά πώς έγιναν “ακτινολόγοι”;

Για να κοιτάς σωστά, δεν φτάνει μόνο το παρατηρητήριο. Είναι και το πώς μαθαίνεις να κοιτάς. Μού το εξηγούν: πάρε ένα Λονδρέζο κι ένα Σπετσιώτη σερβιτόρο. Κι οι δυο συναντάνε κάθε καρυδιάς καρύδι: νέοι και γέροι, πλούσιοι και φτωχοί, σωστοί και βλαμμένοι.
Στο Λονδίνο σε πολιορκεί μια μόνιμη βαβούρα. Ενώ στις Σπέτσες η βαβούρα κάποια στιγμή κοπάζει. Κάνεις ένα βήμα πίσω και βλέπεις τη συνολική εικόνα. Η τριβή με τους επισκέπτες, σού αλλάζει την αντίληψη.
Στον έναν, η αντίληψη βγάζει κάλους. Ενώ στον άλλο, η τριβή την ακονίζει. Ο πιο τυχερός αποκτά και μια σοφία: να μπορεί, έναν τρίτο, να τον κρίνει αλλά και να τον νιώθει· να΄χει ψυχολογική απόσταση αλλά και συναισθηματική ταύτιση. Έτσι, σε ζυγίζει πιο σωστά από ό,τι εσύ τον εαυτό σου. α πώς γίνεται «ακτινολόγος της Ντάπιας». Μαζί, αποκτά και μια ματιά οικουμενική, που πλάι της η ματιά του Λονδίνου μοιάζει επαρχιακή. Είναι θέμα ορίζοντα.

Σημείωση: Το απόσπασμα είναι από τις σελίδες 8-9 τού δοκιμίου «Ελλάς Οδηγίες Χρήσης» τού Πέτρου Χαριτάτου (Εκδόσεις «Περισπωμένη», Αθήνα 2017). Περισσότερα για το δοκίμιο  εδώ => «Μιλώντας στο Andro, ο συγγραφέας προτείνει τις δικές του “οδηγίες χρήσης” για να επιβιώσουμε ως κοινωνία -και να αναγεννηθούμε ως έθνος.»
.

Με αφορμή την εκατονταετηρίδα του ξενοδοχείου «Ποσειδώνιον» στις Σπέτσες το 2014, γράφτηκαν πολλά νοσταλγικά για τα 100 χρόνια που πέρασαν.
Μπορούμε άραγε να σκεφτούμε τι θα μάς φέρουν τα επόμενα 100; Υπάρχουν 3 δρόμοι, όπως εξηγεί το παρακάτω άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ‘Spotlight Spetses (June 2014)’:

Το περίπτερο που άφησε ο Στέλιος δεν είναι απλώς ένα μαγαζί. Είναι και η απόδειξη πως όποιος θέλει να μάθει, μαθαίνει. Όποιος θέλει να προκόψει, προκόβει. Και όποιος δεν θέλει, δικαιολογίες θα βρίσκει μπόλικες. Εδώ το πλήρες άρθρο για τον Στέλιο.

Ένα όμορφο κτίριο στις Σπέτσες μάς θυμίζει τη γενναία πρωτοβουλία του Καποδίστρια για την εκπαίδευση της εποχής του: την «αλληλοδιδακτική μέθοδο» όπου το παιδί διδάσκει και διδάσκεται, διοικεί και διοικείται. Δες εδώ λεπτομέρειες και εικόνες για ένα σύστημα που είναι ριζοσπαστικό ακόμα και σήμερα:  https://spetses.wordpress.com/ktiria/kapodistriaki/

Συνολικά 34 παιδιά απο το Γυμνάσιο και το Λύκειο Σπετσών έλαβαν μέρος στο διαγωνισμό ζωγραφικής με θέμα «ιστορία και ζωή στις Σπέτσες». Δείτε εδώ τα έργα που ζωγράφισαν για το κάθε θέμα:

Οικογένειες στην παραλία
Ο Μπαρμπάτσης στη ναυμαχία
Ο Γιάννης αλλάζει επάγγελμα

Οι αφηγήσεις για τις Σπέτσες είναι συναρπαστικές, όπως δείχνουν και τα περιεχομένα (δεξιά στήλη) αυτής της ιστοσελίδας. Σχεδόν όλες οι αφηγήσεις είναι γραπτές, και μόνο λίγες είναι σε ζωγραφική. Κακώς. Διότι έχουμε ξεμάθει στο διάβασμα και έτσι η συλλογική μας μνήμη σβύνει. Είναι πολλές δεκάδες οι σκηνές που αξίζει να τις ζωντανέψουμε με εικόνες. Εδώ θα δείτε τον κατάλογο με τα θέματα, χωρισμένα σε 5 ομάδες. Για το κάθε θέμα, θα δείτε και την περιγραφή του. Καθώς φτιάχνονται νέες ζωγραφιές, θα σημειώνονται και οι αντίστοιχες διευθύνσεις ίντερνετ.

Ιστορία παλαιότερη – λ.χ. θάλασσα, ναυτιλία, επανάσταση
Ιστορία νεότερη – λ.χ. στροφή στον τουρισμό, Κατοχή, γεγονότα
Παράδοση – λ.χ. θρησκεία, λαογραφία, δρώμενα, επαγγέλματα, γιορτές
Τοπία Σπετσών – λ.χ. παραλίες, βουνό, φυτά και ζώα, κτίρια
Άλλες σκηνές

Μη χάσετε την έκθεση και βράβευση, το Σάββατο 24 Μαρτίου και ώρα 19.00, στο Λαογραφικό Εργαστήρι Σπετσών. Θα δείτε τα έργα που ζωγράφισαν τα παιδιά του Γυμνασίου και Λυκείου Σπετσών, με τα εξής θέματα:

– Οικογένειες στην παραλία
– Ο Μπαρμπάτσης στη ναυμαχία
– Ο Γιάννης αλλάζει επάγγελμα

Είναι δύσκολο να διαβάσεις ένα κτίριο όπως διαβάζεις ένα βιβλίο. Χρειάζεσαι μετάφραση. Διαλέξαμε ένα κτίριο-ορόσημο, το αρχοντικό του Χατζηγιάννη Μέξη. Στεγάζει το Μουσείο Σπετσών, κι έτσι μπορεί ο καθένας να το επισκεφθεί. Μαζί με τον πιο κατάλληλο «διερμηνέα», ιδού τι ανακαλύψαμε.

Το Σαββάτο 1 Ιουλίου 2011 ο πατήρ Παναγιώτης Αβραμόπουλος βάφτισε την κα Βαλεντίνα Καβέλια στη θάλασσα κάτω απο την Παναγία Αρμάτα, προς την πλευρά της Ύδρας, με ανάδοχο την κα Μαρίνα Πάνου. Δείτε εδώ τις φωτογραφίες απο την τελετή, που μάς έστειλε ο κ Δημήτριος Ανάργυρος.

Με αφορμή το άρθρο και τις φωτογραφίες της κας Λίτσας Μώρου για το “Μικράκι”, ο κ Χρήστος Κούτσης μάς έστειλε άλλες δυο όψεις των Σπετσών στη δεκαετία του ’60, όπως φαίνονται σε πίνακες του ζωγράφου Κώστα Μαλάμου και της συζύγου του Ιωάννας.