Σπέτσες, στον όρμο της Κουνουπίτσας, που ήταν ψαραδογειτονιά. Την Μεγάλη Πέμπτη του 1943 οι Ιταλοί διατάζουν να παραδοθούν οι βάρκες και τα καϊκια. Τότε, όπως θυμούνται στη γειτονιά, «σα να φύτρωσαν πόδια στις βάρκες, όλοι βοηθούσαμε να τ’ανεβάσουμε στα σοκάκια να τις κρύψουμε». Όσες μείναν στην παραλία και στη θάλασσα τις καταστρέφουν. Οι ψαράδες μένουν δίχως δουλειά, το νησί δίχως συγκοινωνία και οι τιμές των τροφίμων τριπλασιάζονται. (απο το βιβλίο «Ανεξερεύνητες Σπέτσες του Πέτρου Χαριτάτου, σελ. 77).
Ήταν η εποχή της μεγάλης πείνας στην Κατοχή. Κυρίαρχοι στις Σπέτσες ήταν ακόμα οι Ιταλοί, που θέλαν να εμποδίσουν την επικοινωνία με την απέναντι στεριά.




Τώρα έχεις δύο επιλογές:
α) Επιστρέφεις στην αρχή (πίνακας περιεχομένων):
<<ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΣΚΙΤΣΟΓΡΑΦΟΥ>>
β) Προχωράς στο επόμενο:
<<Ο Τούρκος μετράει το πλοίο>>