Ο Άη Γιώργης της Ζογεριάς ήταν έτοιμος να καταρρεύσει. Ο Κώστας
Θυμαράς που είχε κληρονομήσει ένα μερίδιο, και ο Παναγιώτης Μαθιός,
που έζησε εκεί τα παιδικά του χρόνια, αποφάσισαν το 1989 να τον
ξαναχτίσουν.
«Ο Άη Γιώργης δεν είναι μια κοινή εκκλησία,» λέει η Μαρίνα Μαθιού. Σ’όλο
το χτίσιμο, είχαμε σημάδια. Ο Παναγιώτης ο άντρας μου κοιμόταν εκεί ένα
βράδυ και ακούει ποδοβολητά αλόγου. Η γιαγιά λέει, είναι ο Αγιος που περνά
από τον ένα στον άλλο κάβο. Ενώ την ξαναχτίζαμε γκρέμισαν τους τοίχους
και αφήναν την εικόνα καλυμμένη κι ένα καντήλι. Είχε βροχή κι αέρα αλλά
την άλλη μέρα το καντήλι ήταν αναμμένο και το λάδι μέχρι πάνω.
Όλοι προσφέρανε, οι εργολάβοι, οι εργάτες, οι δωρητές. Όταν ήρθε η ώρα για
το τέμπλο, τα λεφτά είχαν σωθεί. Ο Παναγιώτης ζητά πίστωση από τον
ξυλέμπορο, φέρνει τα ξύλα και ο τεχνίτης το σκαλίζει και το τοποθετεί. Την
άλλη μέρα τον γύρευε ο λαχειοπώλης κι όταν τον βρίσκει του λέει, Παναγιώτη
κέρδισες 12 εκατομμύρια.».
(Αφήγηση της Μαρίνας Μαθιού στον Πέτρο Χαριτάτο)
Η αφήγηση είναι από τη δημοφιλή σειρά «Βότσαλα», που θα τη βρεις εδώ => https://spetses.wordpress.com/vots/
Τώρα έχεις δύο επιλογές:
α) Επιστρέφεις από εκεί που ήρθες:
<<Βότσαλα>>
β) Προχωράς στο επόμενο:
<<Πρωϊνό περπάτημα>>
όψεις και απόψεις στις Σπέτσες 