όψεις και απόψεις στις Σπέτσες

Τι αποφάσισε το Νομικό Συμβούλιο τού Κράτους για το ίδρυμα του Αναργύρου και για το Ποσειδώνιο. Απέτυχε οριστικά η προσπάθεια της διοίκησης Βακαλόπουλου – Δήμιτσα για να ματαιώσει τη σύμβαση. Ανακοίνωση τού πρώην προέδρου τού ιδρύματος κ. Φίλιππου Μπάμη. Το παρασκήνιο της υπόθεσης.

Το πολύπαθο ίδρυμα τού Αναργύρου έζησε πολλές περιπέτειες. Η πιο πρόσφατη ήταν η προσπάθεια της διοίκησης Βακαλόπουλου – Δήμιτσα για να ματαιώσει τη σύμβαση των προκατόχων τους για να ανακαινιστεί και να λειτουργήσει το Ποσειδώνιο. Ευτυχώς απέτυχε αυτή η επίθεση και η διοίκηση παραιτήθηκε. Μήπως άφησε τα πράγματα καλύτερα από ό,τι τα παρέλαβε; Αντί να βοηθήσει το Ποσειδώνιο, καθυστέρησε τη λειτουργία του κι επιβάρυνε το κόστος του.

Την καλή είδηση ότι απέτυχε οριστικά η επίθεση, μάς τη δίνει μια ανακοίνωση τού κ. Φίλιππου Μπάμη, πού ήταν πρόεδρος πριν απο τον κ. Βακαλόπουλο. (Θυμίζουμε πως ίδρυμα του Αναργύρου είναι το ίδρυμα της Αναργυρείου και Κοργιαλενείου Σχολής Σπετσών (ΑΚΣΣ) που διαχειρίζεται την περιουσία που άφησαν οι δυο μεγάλοι ευεργέτες: τη σχολή, το Ποσειδώνιο, το αρχοντικό και φυσικά το δάσος που καλύπτει σχεδόν το μισό νησί. Η διοίκηση τού ιδρύματος είναι η Εκτελεστική Επιτροπή που διορίζει ο Υπουργός Παιδείας.)

Η πλήρης ανακοίνωση τού κ. Μπάμη είναι στο τέλος του άρθρου. Συνοπτικά, γράφει ότι η διοίκηση Βακαλόπουλου – Δήμιτσα προσπάθησε ν’αποδείξει πως η σύμβαση μισθώσεως του Ποσειδωνίου δεν ήταν νόμιμη. Όμως αυτός ο ισχυρισμός δεν στηρίζεται στο νόμο και είναι αυθαίρετος, σύμφωνα με το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ). Η σχετική γνωμοδότηση του ΝΣΚ έχει αριθμό 267/2009 και δέχεται ότι οι συμβάσεις μίσθωσης του Ποσειδωνίου (αρχική και τροποποιητική) είναι απολύτως έγκυρες και ισχυρές. Γράφει επίσης ο κ. Μπάμης πως η διοίκηση Βακαλόπουλου – Δήμιτσα συκοφάντησε τις προηγούμενες διοικήσεις «με φαρισαϊκή υποκρισία» και ανώνυμες δημοσιεύσεις στον τύπο, ενώ παράλληλα είναι τώρα υπόλογη για το αδίκημα της απιστίας. (Σύμφωνα με το λεξικό Μπαμπινιώτη, «απιστία» είναι «αξιόποινη πράξη που διαπράττει όποιος με γνώση ζημιώνει την περιουσία άλλου, της οποίας έχει την επιμέλεια ή διαχείριση.»). Τέλος, ο κ. Μπάμης προκαλεί τη διοίκηση Βακαλόπουλου – Δήμιτσα να γνωστοποιήσει, γιατί παραιτήθηκε, στην κοινωνία των Σπετσών.

Το παρασκήνιο της υπόθεσης

(Στις 9.3.09 το TVXS δημοσίευσε μια σελίδα με τίτλο «Ένα μικρό Βατοπέδι στις Σπέτσες» στο http://www.tvxs.gr/v6855. Ανάμεσα στα σχόλια των αναγνωστών ξεχωρίζει η σύγκρουση ανάμεσα στον «Ματρόζο» που παραθέτει στοιχεία κι επιχειρήματα, και τον «Mpoympoulina» που φυγομαχεί με προσβολές και φτηνές εξυπνάδες. Η παρακάτω περιγραφή είναι του «Ματρόζου»).

«Το ξενοδοχείο «Ποσειδώνιο» των Σπετσών άνοιξε το 1914, μεσουράνησε στο Μεσοπόλεμο κι άρχισε να παρακμάζει απο τη δεκαετία του ’50. Ενώ το κύμα τουρισμού των δεκαετιών ’60, ’70 κι ’80 φέρνει πλούτο στις Σπέτσες, αυτό φυτοζωεί. Αλλά γιατί να παρακμάζει ένα ξενοδοχείο με τόση αίγλη κι ιστορία; Ο κύριος λόγος είναι η διαχείριση. Διότι το Ποσειδώνιο ανήκει σ΄ένα Ίδρυμα, που το εξουσιάζει ο υπουργός παιδείας. Ο κάθε υπουργός βάζει δικούς του ανθρώπους. Τι ξέρουν απο ξενοδοχεία, τι ξέρουν απο Σπέτσες; Και μέχρι να μάθουν, τους αλλάζει. Δεν υπάρχει συνέχεια και μνήμη.

Με την κρατική διαχείριση, οι εγκαταστάσεις διώχναν τους πελάτες, κι οι εισπράξεις δεν φτάναν ούτε για το λιγοστό προσωπικό. Για παράδειγμα, στη δεκαετία του ’60 το Ίδρυμα έκανε μια ανακαίνιση κι έβαλε λουτρά στα δωμάτια. Αλλά απο την κακοτεχνία, οι διαρροές σαπίζαν τα δοκάρια, ώσπου άνοιξε το δάπεδο και μια ντουζιέρα προσγειώθηκε στην τραπεζαρία.

Για να σπάσει ο φαύλος κύκλος της παρακμής, χρειαζόταν τόλμη. Πριν λίγα χρόνια, η διοίκηση του Ιδρύματος, με πρόεδρο τον πρώην πρέσβυ Παύλο Αποστολίδη, αποφάσισε να παραχωρήσει το Ποσειδώνιο με μακρόχρονη σύμβαση, με υποχρέωση του επιχειρηματία να το ανακαινίσει και να το λειτουργήσει. Οι παραδοσιακοί ξενοδόχοι ξέραν απο διαχείριση, αλλά διστάζαν: δαπανηρή η ανακαίνιση, μικρή η τουριστική σεζόν και άβολη τοποθεσία, δίχως δική του πλαζ. Μεγάλο το ρίσκο! Τελικά αυτός που ανέλαβε, με την «Πρωτοβουλία Σπετσών», είναι άνθρωπος απο το χώρο των εφοπλιστών, δηλαδή ριψοκίνδυνος. Θα το καταφέρει να γίνει κερδοφόρο, το Ποσειδώνιο; Μακάρι. Τότε πράγματι, σε σχέση με τα κέρδη, το μίσθωμα θα φαίνεται μηδαμινό. Αν όμως βγάζει ζημίες;

Με τέτοιες συνθήκες, η νεα διοίκηση του Ιδρύματος (που για πρόεδρο έχει πάλι έναν πρώην πρέσβυ) είχε δυο επιλογές. Η μια ήταν να προσφέρει κάθε βοήθεια, για να ξεκινήσει η κερδοφορία μιαν ώρα αρχύτερα. Διότι όταν τρέχει το χρήμα, πιο εύκολα θα βρουν μια νεα φόρμουλα για το μίσθωμα. Η άλλη, που προτίμησε, ήταν να καταγγείλει τη σύμβαση ως απαράδεκτη.

Έτσι, η νεα διοίκηση λέει πως η προηγούμενη ευθύνεται για «ένα μικρό Βατοπέδι» σε βάρος του Ιδρύματος (για όποιον δεν το’χει ακουστά, το Βατοπέδι είναι συνώνυμο με κατηγορίες για κλεψιά, απάτη, απιστία κλπ).»

Ακολουθεί η ανακοίνωση του κ. Φίλιππου Μπάμη:

«Τέλος στη διαμάχη για το Ποσειδώνιο

«Πέρασε περίπου ένας χρόνος από τότε που η υπό τον κ. Δ. Βακαλόπουλο απελθούσα Εκτελεστική Επιτροπή του Ιδρύματος άρχισε την ανελέητη επίθεση εναντίον των δύο προηγούμενων Εκτελεστικών Επιτροπών, των κ.κ. Π. Αποστολίδη και Φ. Μπάμη και της Εταιρείας Πρωτοβουλία Σπετσών Α.Ε., αναφορικά με τη σύμβαση εκμισθώσεως του ξενοδοχείου Ποσειδώνιο στις Σπέτσες. Το γεγονός, ότι η ανακαίνιση του ξενοδοχείου τελικώς ολοκληρώθηκε, οφείλεται αποκλειστικά στη σθεναρή στάση της αναδόχου εταιρείας.

Οι ισχυρισμοί της απελθούσης Εκτελεστικής Επιτροπής ήταν, ότι η σύμβαση μισθώσεως του Ποσειδωνίου δεν ήταν νόμιμη λόγω ουσιαστικών και τυπικών παραλείψεων,  κυρίως δε διότι δεν είχε υποβληθεί η σύμβαση αυτή προς έγκριση στο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Η διατυπωθείσα αυτή άποψη είναι απολύτως εσφαλμένη, διότι ως είναι γνωστόν, το Ίδρυμα Α.Κ.Σ.Σ. απολαμβάνει πλήρους διαχειριστικής αυτοτέλειας. Τούτο έχει κριθεί με σειρά δικαστικών αποφάσεων, οι οποίες τελικώς επεκυρώθησαν με την αμετάκλητη υπ’ αριθμ. 91/1980 Απόφαση του Αρείου Πάγου. Σύμφωνα με τις αποφάσεις αυτές, το Ίδρυμα νομίμως εκμισθώνει τα ακίνητα της ιδιοκτησίας του ελεύθερα, χωρίς να απαιτείται προηγουμένη έγκριση του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας. Ως εκ τούτου, η οιαδήποτε αντίθετη άποψη δεν έχει έρεισμα στο νόμο και είναι απολύτως αυθαίρετη. Η δε άποψη, ότι η απόφαση του Αρείου Πάγου αφορά αποκλειστικά και μόνον στις ασήμαντες διαχειριστικές πράξεις καθημερινότητος του Ιδρύματος, με τα δεδομένα αυτά, χαρακτηρίζεται τουλάχιστον αφελής.

Επί ένα περίπου έτος, τα μέλη της απελθούσης Εκτελεστικής Επιτροπής δεν εδίστασαν να κατηγορούν και να θίγουν υπολήψεις γνωστών για την εντιμότητά τους ανθρώπων επαγγελματικά διακριθέντων, ορισμένοι μάλιστα από τους οποίους είχαν καταλάβει ανώτατα αξιώματα της Πολιτείας. Έφθασαν μάλιστα στο σημείο να προκαλούν δημοσιεύσεις στον ημερήσιο τύπο και να αναφέρονται σε Δημόσιες Αρχές με τη μορφή καταγγελιών, προς αποφυγήν δε της λαβίδος του Ποινικού Νόμου, όλα αυτά να γίνονται με έκδηλη φαρισαϊκή υποκρισία και με την προστατευτική ασπίδα της ανωνυμίας. Καθ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα, θεωρήσαμε σκόπιμο να μην αντιδράσουμε, καθόσον η ενδεχόμενη αντίδρασή μας θα έβλαπτε μετά βεβαιότητος ανεπανόρθωτα την υπόθεση του Ποσειδωνίου.

Πρόσφατα, το ΣΤ΄ Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με την υπ’αριθμ. 267/2009 εμπεριστατωμένη γνωμοδότησή του, την έκδοση της οποίας σημειωτέον είχε προκαλέσει η απελθούσα Εκτελεστική Επιτροπή, έδωσε τέλος σε κάθε αμφισβήτηση γνωμοδοτώντας, ότι τόσο η αρχική σύμβαση της εκμισθώσεως του Ποσειδωνίου, όσο και η συναφής σύμβαση παράτασης της χρονικής διαρκείας αυτής, είναι απολύτως νόμιμες και ισχυρές.

Σημειώνουμε, ότι στο αιτιολογικό της γνωμοδότησης αυτής γίνεται επίκληση της ανωτέρω υπ’ αριθμόν 91/1980 απόφασης του Αρείου Πάγου, την οποίαν η απελθούσα Εκτελεστική Επιτροπή επιμόνως αγνοεί. Έτσι λοιπόν, οι διατυπωθείσες αθλιότητες κατέπεσαν αφ’ εαυτών και κατέστη αυταπόδεικτος η συκοφαντία. Η εξέλιξη αυτή καθιστά τα μέλη της απελθούσης Εκτελεστικής Επιτροπής υπόλογα και διά τον πρόσθετο λόγο, ότι προκειμένου να υποστηρίξουν της έωλες αιτιάσεις τους, κατεσπατάλησαν μεγάλα χρηματικά ποσά σε δικηγόρους, μηχανικούς και εκτιμητές, διαπράττοντας το αδίκημα της απιστίας.

Επάλληλα, οι ισχυρισμοί που διετύπωναν, ότι δηλαδή το συμφωνηθέν μίσθωμα ήτο πολύ χαμηλό και η χρονική διάρκεια της συμβάσεως μισθώσεως ιδιαιτέρως μακρά, στερούνται σοβαρότητος, καθόσον δεν έλαβαν υπ’ όψιν δια τον υπολογισμό των μεγεθών αυτών, το ύψος της επενδύσεως που έγινε, το οποίον αναντίρρητα αποτελεί συνάρτηση των μεγεθών αυτών.

Έτσι λοιπόν, με τη ροή των γεγονότων, τα μέλη της απελθούσης Εκτελεστικής Επιτροπής είναι εκτεθειμένα ανεπανόρθωτα για τη στάση που ετήρησαν απέναντι στα μέλη των προηγούμενων Εκτελεστικών Επιτροπών, στην ανάδοχο εταιρεία Πρωτοβουλία Σπετσών Α.Ε. και στην κοινωνία των Σπετσών, την οποία προσέβαλαν καθόσον περιφρόνησαν την ευαισθησία της κοινής γνώμης. Το γεγονός μάλιστα, ότι υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους από τη διοίκηση του Ιδρύματος χωρίς να γνωστοποιήσουν τους λόγους παραιτήσεώς τους την κοινωνία των Σπετσών, τους εκθέτει ακόμη περισσότερο.

Αποστομωτική όμως απάντηση στις συκοφαντίες αυτές δίνει το σημερινό αναπαλαιωμένο και ανακαινισμένο «Ποσειδώνιον», ένα ξεχωριστό σύγχρονο ξενοδοχείο, που αναμφίβολα θα κερδίσει πολλές αρχιτεκτονικές διακρίσεις και που συγκέντρωσε κατά το πρώτο έτος της λειτουργίας του τα ευμενέστερα σχόλια και άφησε τις καλλίτερες εντυπώσεις στους Έλληνες και ξένους πελάτες του, που φιλοξενήθησαν σε αυτό. Παράλληλα, η περιουσία του Ιδρύματος αυξήθηκε σημαντικά και το νησί των Σπετσών ανέκτησε και πάλι την παλαιά κοσμοπολίτικη αίγλη, που τόσο είχε στερηθεί τα τελευταία χρόνια. Έτσι εκπληρώθηκε επιτέλους το όραμα του ευεργέτου Σωτηρίου Ανάργυρου, τη μνήμη του οποίου όλοι οι φορείς που μετείχαν στο έργο της αναπαλαίωσης και ανακαίνισης του Ποσειδωνίου ετίμησαν, σε αντιδιαστολή με εκείνους, οι οποίοι με τη στάση τους προκλητικά βεβήλωσαν.

Φίλιππος Μπάμης»

—–