όψεις και απόψεις στις Σπέτσες

Στις 5 Μαίου 2010 κατέφτασε στις Σπέτσες για λίγες ώρες ένα όμορφο πολωνικό ιστιοφόρο, το τρικάταρτο Dar Mlodziezy, μήκους 110 μέτρων. Είχε πλήρωμα 120 δοκίμους του εμπορικού ναυτικού, που αμέσως ξεχύθηκαν για να γνωρίσουν το νησί. Επίσης μετέφερε πρεσβευτές, ανώτατους αξιωματικούς και άλλους επισήμους, που πήραν το πρόγευμά τους στο Ποσειδώνιο και κατόπιν φιλοξενήθηκαν στο Δημαρχείο, όπου αντάλλαξαν απόψεις και δώρα με τον δήμαρχο κ.Κονταξάκη.

Το Dar Mlodziezy ("δώρο της νιότης") καταφτάνει στις Σπέτσες.

Θα μπορούσε «το ρεπορτάζ» να τέλειωνε εδώ ανώδυνα – όμως ας δούμε τι αντιπροσωπεύει αυτό το πλοίο και γιατί ήρθε στις Σπέτσες: είναι μια ευκαιρία για να ζηλέψουμε τους Πολωνούς και να εξετάσουμε τη συλλογική μας νοημοσύνη.

Τι αντιπροσωπεύει το πολωνικό ιστιοφόρο;

Το Dar Mlodziezy ναυπηγήθηκε το 1982 στο Γκντάσκ (Gdansk) για τις ανάγκες της Ναυτικής Ακαδημίας στη Γκντύνια (Gdynia), ανάλογη με τις δικές μας «Ανώτερες Δημόσιες Σχολές Εμπορικού Ναυτικού» όπως του Ασπρόπυργου και της Ύδρας. Έλαβε το όνομά του, που σημαίνει «το δώρο της νιότης», διότι ναυπηγήθηκε με χρήματα που μάζεψαν οι μαθητές σχολείων, τα φοιτητικά σωματεία και οι οργανώσεις νεολαίας (δηλαδή σαν να κινητοποιήθηκαν σε μάς η ΟΛΜΕ, η ΕΦΕΕ, η ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΚΝΕ κλπ για να φτιάξουν ένα τέτοιο εκπαιδευτικό εργαλείο).

Ναυπηγήθηκε στην Πολωνία με χρήματα απο μαθητές, φοιτητές και οργανώσεις νεολαίας.

Κι έτσι η Πολωνία ναυπήγησε ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό ιστιοφόρο και το έστειλε πού; Στην Ελλάδα. Ποιός; Η Πολωνία του φτωχού μετανάστη που ήρθε στην Αθήνα να δουλέψει μπογιατζής ή καθαρίστρια. Λογικά, θα περιμέναμε να συμβαίνει το αντίστροφο: η Ελλάδα της ναυτικής παράδοσης και υπερδύναμη της ναυτιλίας, αυτή η Ελλάδα να είχε φτιάξει ένα τέτοιο εκπαιδευτικό και να το’στελνε στα λιμάνια του κόσμου.

Αυτά που εμείς έπρεπε να κάνουμε αλλά τα αμελούμε.

Μα, θα πει ο αφελής, κι εμείς έχουμε εκπαιδευτικό, το «Ευγένιος Ευγενίδης». Όμως δεν παράγει έργο διότι μένει δεμένο στο Ναύσταθμο. Ας ευχαριστήσουμε γι’αυτό τους καλούς κυρίους (με αλφαβητική σειρά) Αδριανόπουλο, Ανωμερίτη, Βουλγαράκη, Κατσιφάρα, Κεφαλογιάννη, Παπαδόγγονα, Παπουτσή, Παυλίδη και Σουμάκη (ελπίζω να μην αδικώ κάποιον) που συνέβαλαν σ’αυτή τη λαμπερή απουσία. Για να μην αναφέρουμε τα άθλια λιμάνια, όπως επισημαίνουν οι πλοίαρχοι. Και ας προβληματιστούμε για τον τρόπο που λειτουργεί η δική μας συλλογική νοημοσύνη, αφού τους ψηφίσαμε για να γίνουν υπουργοί Εμπορικής Ναυτιλίας. Δηλαδή για το πώς καταφέρνουμε, ως άτομα, να εμπιστευόμαστε πολιτικούς που μάς βλάπτουνε ως σύνολο.

Τι γύρευε στα ελληνικά ύδατα;

Το πλοίο είχε έρθει για να λάβει μέρος σε μια διεθνή ιστιοδρομία, που διοργανώνει η Sail Training International. Πρόκειται για ένα σωματείο που ξεκίνησε στην Αγγλία το 1956 απο λάτρεις των παλιών ιστιοφόρων, που είχαν προσκαλέσει όσα μεγάλα παραδοσιακά ιστιοφόρα δεν είχαν ακόμα καταστραφεί, να κάνουν μια τελευταία πένθιμη ιστιοδρομία απο την Αγγλία ως την Πορτογαλία. Όμως η εκδήλωση είχε τόση απήχηση, που εξελίχθηκε σε θεσμό, με τακτικούς αγώνες των παραδοσιακών ιστιοφόρων (the Tall Ships Races). Βλέπουμε λοιπόν πώς λειτουργεί η συλλογική νοημοσύνη: εμφανίζεται μια ευκαιρία, την αρπάζουν κάποιοι τολμηροί και φτιάχνουν κάτι εκεί που δεν υπήρχε τίποτε.

Η επίσημη υποδοχή απο τον δήμαρχο, τον λιμενάρχη και τον διευθυντή του Ποσειδωνίου (φωτο Ιάσονας Ορλάνδος)

Για το 2010 η Sail Training International οργανώνει τέσσερις εκδηλώσεις στην Ευρώπη με τη συμμετοχή 11 λιμένων σε εννέα χώρες. Σ’αυτές θα συμμετέχουν κάπου 150 εκπαιδευτικά ιστιοφόρα πλοία και πάνω από 10,000 εκπαιδευόμενα μέλη πληρώματος. Η πρώτη εκδήλωση ξεκίνησε στις 12 Μαΐου με ιστιοδρομία απο το Βόλο προς τη Βάρνα στη Μαύρη Θάλασσα, και με συνέχεια στην Κωνσταντινούπολη και το Λαύριο όπου θα τερματίσει στις 4 Ιουνίου.

Οι επίσημοι παρακολουθούν την προσφώνηση τού δημάρχου Σπετσών (φωτο Ιάσονας Ορλάνδος).

Γιατί ήρθε στις Σπέτσες;

Οι Σπέτσες δεν ήταν στο πρόγραμμα του πλοίου. Όμως κάποιοι φιλοπάτριδες άνθρωποι της θάλασσας εθύμισαν στον πλοίαρχο τη ναυτική ιστορία της Ελλάδος και υπέδειξαν τις Σπέτσες, διότι ακόμα επιβιώνουν εκεί τα καρνάγια που χτίσανε τα πλοία της Επανάστασης. Κι έτσι ήρθαν για να δούνε, οι πρέσβεις της Πολωνίας, της Βραζιλίας και της Ιαπωνίας, ο διοικητής της πολωνικής ναυτικής ακαδημίας, ο κάπτα-Παναγιώτης Τσάκος και ο Ευθύμιος Μητρόπουλος, πρώην αξιωματικός Λ.Σ. και γενικός γραμματέας του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού του ΟΗΕ, γνωστού ως Ι.Μ.Ο. (International Maritime Organization), που έχει την πρωτοβουλία όλων των διεθνών ναυτιλιακών συμβάσεων.

Στιγμιότυπο απο την επίσημη υποδοχή (φωτο Ιάσονας Ορλάνδος).

Είδανε το άγαλμα της Μπουμπουλίνας, το πορτρέτο του Χατζηγιάννη Μέξη στο Δημαρχείο, έμαθαν για τις συνθήκες που ανέδειξαν τις Σπέτσες ως ναυτική δύναμη και για τη ναυπηγική τεχνολογία που εξασφάλιζε στους Σπετσιώτες τα γρήγορά τους οπλισμένα σιτοκάραβα. Μαζί με τους επισήμους ήταν ο πρόεδρος της Sail Training International, και είπε μια ιδέα: να πάρουν την πρωτοβουλία οι άρχοντες του νησιού μαζί με τους παράγοντες της ναυτιλίας, ώστε να ξαναχτιστεί στα σπετσιώτικα καρνάγια ένα «πλοίο του ’21» που θα χρησιμεύει και για εκπαιδευτικό και για την προβολή του νησιού. Ποιός μπορεί να μην χαίρεται που μάς πιστώνει με τόσο πλούσια ψυχικά αγαθά; Με τέτοιο σεβασμό στην παράδοση, που να θέλουμε να ξαναζωντανέψουμε τα παραδοσιακά καρνάγια του νησιού. Με τέτοια συλλογική νοημοσύνη, που να επενδύουμε σε έργα που δίνουν καλές εργασίες στους νέους. Εύγε του!

Κρίμα η πατρίδα / όταν οι ξένοι την τιμούν / πιότερο απο τα παιδιά της.

—–