Τὸ Πάσχα είναι ἡ μεγάλη γιορτὴ τῶν Ελλήνων. Γιορτάζουμε τὴν Ἀνάσταση.
Αλλά ρώτα τριγύρω σου – σχεδὸν κανεὶς δὲν περιμένει τὴ δική του
ἀνάσταση. «Ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε – ἀλλὰ εγώ;»
Μὲ γλυκειὰ ειρωνεία, τὸ Πάσχα σού θυμίζει πὼς ὁ θάνατος είναι
ἀμετάκλητος, καὶ ταυτόχρονα σού ζητά να το αρνείσαι.
Σε κυριεύει η «δίνοια«. Να ξέρεις πως υπάρχει μια Δύναμη που καταργεί
τους περιορισμούς του κόσμου, και ταυτόχρονα πως αυτό δεν γίνεται, όσο
και να το θέλεις.
Πάτησε εδώ για το επόμενο κεφάλαιο: «7a80. Το ανθρώπινο είδος πέτυχε ως πείραμα;».
όψεις και απόψεις στις Σπέτσες 