Σπετσες, καλοκαίρι του 1991
Απογευματάκι στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού, παρέα με τον Δημητράκη (ο ξάδελφος, ως μικρότερος ήταν πάντα ο Δημητράκης). Η θεία Αλίν μας καλεί στο πίσω σπίτι για να κάνουμε κάτι διασκεδαστικό. Αυτή την φορά είχε σκεφτεί να ενώσουμε πολλά πλαστικά καλαμάκια στην σειρά και να προσπαθήσουμε να αδειάσουμε ποτήρια με νερό. Απλό, αλλά το όλο εγχείρημα συνοδεύτηκε από πολλά γέλια και νερά παντού. Οι στιγμές φωτογραφήθηκαν και η Αλίν φρόντισε να φτιάξει στο κάθε ανήψι από ένα μικρό άλμπουμ με τίτλο: Οι καλύτερες φωτογραφίες του 1991. Γέμισε τις 4 πρώτες σελίδες και άφησε το υπόλοιπο κενό να συμπληρωθεί από εμάς.
Το άλμπουμ το βρήκα ξανά τυχαία το καλοκαίρι του 2022. Οι υπόλοιπες σελίδες παρέμειναν κενές, μιας και η τακτοποίηση-ακόμα και των φωτογραφιών- παραμένει το αδύνατο μου σημείο. Οι αναμνήσεις όμως, για τα Σπετσιωτικα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων επέστρεψαν δυνατές. Εκτός από τον παππού και την γιαγιά εκεί ήταν που περνούσαμε χρόνο με τον Πέτρο και την Αλίν. Το μπάνιο και το απογευματινο περπάτημα τα μοιραζόμασταν συχνά και οι συζητήσεις με την Αλίν είχαν πάντα μεγάλο ενδιαφέρον.
Πέρασαν τα χρόνια, σταματήσαμε να πηγαίνουμε στις Σπέτσες αλλά μας έμειναν οι γλυκές αναμνήσεις και οι φωτογραφίες των στιγμών.
Πέτρο μου, την Αλίν θα την θυμόμαστε πάντα με αγάπη.
όψεις και απόψεις στις Σπέτσες 