Το γιαούρτι Γούμενου με «κορυφή»

Εδώ, η Μαρία Μώρου μας θυμίζει πώς φτιάχναν το παραδοσιακό γιαούρτι
στις Σπέτσες.  

Ο Γούμενος (Παναγιώτης Τσιρτσίκος) παιδί κτηνοτρόφων από την περιοχή
Κρανιδίου, παντρεύτηκε στις Σπέτσες και έφτιαξε το δικό του κοπάδι με
πρόβατα. Ήταν η δεκαετία του 1970, όταν ακόμα ο άνθρωπος έφτιαχνε τα
απαραίτητα για την επιβίωσή, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τις
δυνατότητές του και τις φυσικές διαδικασίες.

Εφτιαχνε γιαούρτι στο σπίτι του δίπλα στην Αγία Τριάδα, στο Καστέλι για
δεκαπέντε χρόνια περίπου, με γάλα από τα ζώα του και από ντόπιων
μικροκτηνοτρόφων.  

Όπως θυμάται ο Νεκτάριος Ζουμπουλάκης, παλικαράκι εκείνη την εποχή
που τον βοηθούσε, νωρίς το πρωί άναβαν στην αυλή μεγάλο μαγκάλι. Μέχρι
να χωνέψουν τα κάρβουνα μοίραζαν μαγιά γιαουρτιού στα κεσεδάκια με το
γάλα που ήταν αραδιασμένα σε ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο.

Κατόπιν έβαζαν το μαγκάλι στο δωμάτιο. Η θερμοκρασία που
αναπτύσσονταν ενεργοποιούσε τη μαγιά. Έτσι σε τρεις-τέσσερεις ώρες
έπηζε νοστιμότατο πρόβιο γιαούρτι με κορυφή-πέτσα.

Όταν κρύωνε, ο Νεκτάριος έβαζε τους κεσέδες με το γιαούρτι στο τσίγκινο
ντουλαπάκι, τη μόστρα. Και ξεκινούσε την πώληση από το Καστέλι έως το
Σουρμπούτι και μέχρι του Ατσαλάκη (Πιτυούσα). Έτσι, όλοι στις Σπέτσες
απολάμβαναν την παραδοσιακή χειροποίητη γιαούρτι του Γούμενου.

Η αφήγηση είναι από τη δημοφιλή σειρά «Βότσαλα», που θα τη βρεις εδώ => https://spetses.wordpress.com/vots/

Πάτα εδώ για το επόμενο βότσαλο:
<<Της γιαγιάς το παράπονο>>