ΤΑΜΑ ΣΤΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΟΥ

Εξήντα χρόνια μαζί, η Αλίν και ο Πέτρος. Δεν περίμενα πως ο θάνατός της (8 Ιανουαρίου 2022) θα ήταν τέτοιος ακρωτηριασμός. Τόσο αθεράπευτος, που κάθε έκφραση συμπάθειας με τσαντίζει αντί να με παρηγορεί. Για να ενισχύσω τις αντοχές μου, διαβάζω και ξαναδιαβάζω στην ιστοσελίδα που έφτιαξα για να διατηρείται η μνήμη της:

α) Η απρόβλεπτη πράξη της που με σκλάβωσε για πάντα =>
https://spetses.wordpress.com/abyssos-exo-mesa/merci-aline/

β) Η ανάγκη μας για ψυχές =>
https://spetses.wordpress.com/abyssos-exo-mesa/lazaros/psyxes/

γ) Πώς θυμούνται οι άλλοι την Aline. Εδώ και οι μαρτυρίες της Αγγελικής Δαμδημοπούλου (7c20) και της Εύας Καράκαλου (7c160) =>
https://spetses.wordpress.com/abyssos-exo-mesa/mnimes/

δ) Πώς ν’αντιμετωπίζεις τα αναπόφευκτα: συμβουλές ενός καθηγητού =>
https://spetses.wordpress.com/abyssos-exo-mesa/forums/inevitable/

ε) Συμβουλές ενός γιατρού προς άλλους γιατρούς, με αφορμή την Αλίν =>
https://spetses.wordpress.com/abyssos-exo-mesa/forums/facetoface/