όψεις και απόψεις στις Σπέτσες

Ολες οι αποδελτιώσεις χρονολογικά
(από τα βιβλία πρακτικών του Δημοτικού Συμβουλίου Σπετσών κατά τον 19ο αιώνα)

ΠΡΟΣΟΧΗ: οι ημερομηνίες γίναν με αντίστροφη μορφή (λ.χ. η 15 Φεβρ.1851 ως 1851.02.15) για να διευκολύνουν την ηλεκτρονική ταξινόμηση στην αρχική μορφή Word.

—————————————————————————–

1851.02.15 Δήμαρχος ο Ν.Β.Γκίνης, Πρόεδρος Δημ.Συμβουλίου ο Νικόλαος Α. Κυριακός. Θέμα στο Συμβούλιο, η δημοπρασία των εμμέσων δημοτικών φόρων. Δόθηκαν προσφορές «δια την μερίδα των κρεοσφαγίων δραχμαί 620, των καυσοξύλων και ανθράκων δρχ 301, τού κοιλού 300 και του στατήρος 77». Επειδή όμως «ουδείς ανεφάνη εκμισθωτής» για τα άλλα είδη, «των οινοπνευμάτων, των ρευστών, των ωνίων, των δημητριακών καρπών και των εμπορευμάτων», ο Δήμος θα επιληφθεί ο ίδιος για την είσπραξη του φόρου σ’αυτά τα είδη.

1851.07.10 Το Δημοτικό Συμβούλιο ελέγχει τον απολογισμό για την διαχείριση του προϋπολογισμού του 1850, που ανερχόταν σε 14,752 δραχμές και 44 λεπτά.

1851.07.11 Με την πράξη του αρ.193, το Δημ.Συμβούλιο ζητά από την Κυβέρνηση να δώσει υποτροφία στον άπορο φοιτητή Ιωάννη Δρίτσα για να συνεχίσει τις ιατρικές σπουδές του στην Ευρώπη. Επικαλείται την θυσία του πατρός του στην Επανάσταση καθώς και το ότι «ουδείς άλλος από τον Δήμο Σπετσών υπήρξε ποτέ υπότροφος, ουδ’εξόδευσε πώποτε η Σεβαστή Κυβέρνησις προς εκπαίδευσιν νέου τοιούτου εις την Ευρώπην, ενώ προς τον αυτόν σκοπόν εδαπάνησε αφειδώς δια πολλούς άλλων δήμων, μήτε Ιστορικών μήτε θυσιασθέντων ως ο Δήμος των Σπετσών προς απελευθέρωσιν του έθνους».

1851.08.10 Υπάρχει πρόβλημα, διότι «τινές των πολιτών, έχοντες παρακειμένας οικίας εις τα της Αρκτοανατολικής πλευράς της Νήσου ταύτης παράλια, κατεπάτησαν τα ακτάς, εμόλωσαν μέρος θαλάσσης και οικοδόμησαν επ’αυτού» (πράξις Αρ.209 του Δημοτικού Συμβουλίου).

1851.09.10 Ο Δήμος μάζεψε λεφτά και έδωσε εργολαβίες για την κατασκευή εκ θεμελίων Δημοτικής Σχολής. Η πράξη Αρ.210 του Δημοτικού Συμβουλίου περίεχει (α) πίνακα των όσων συνεισέφεραν και (β) αναλυτικό πίνακα των δαπανών, ύψους 6,512 δρχ και 33 λεπτών.

1851.11.27 Ο παλαιότερο προϋπολογισμός του Δήμου που διασώζεται στα αρχεία του Δήμου αφορά το 1852. Είναι ύψους 17.130 δραχμών από τις οποίες 13.300 είναι από τους έμμεσους φόρους (πράξις Αρ.197 του Δημ.Συμβουλίου). Όμως, όπως φαίνεται από την κατοπινή πράξη Αρ.199, η Νομαρχία δεν εγκρίνει όλα τα κονδύλια και αναγκάζεται ο Δήμος να κάνει έφεση.

1852.10.12 Άρχισε ο χειμώνας, εποχή που δένουν τα πλοία «και κατά συνέπειαν συναθροιζομένων των πληρωμάτων αυτών και αργία διαμενόντων, έπεται αναντιρρήτως να συμβαίνωσι αθέλητοι πράξεις φέρουσαι κατόπιν σοβαράς συνεπείας και δυσάρεστα αποτελέσματα». Δεν επαρκούν οι 5 πολιτοφύλακες, οι 2 δημοτικοί ειρηνοφύλακες και «το ευάριθμο προσωπικό της σταθμευούσης ενταύθα ενόπλου δυνάμεως της Χωροφυλακής». Συνεπώς, το Δημ.Συμβούλιο αποφασίζει να διορισθούν άλλοι 10 πολιτοφύλακες.

1852.12.20 Υπάρχει πρόβλημα με την αντικατάσταση «των από τα παρελθόντα έτη καθυστερούντων κληρούχων». Ο Δήμος χρωστά στον Στρατό 35 κληρούχους από το 1847 μέχρι το 1951, «οίτινες ως όντες ναυτικοί και ευρισκόμενοι κατά την εποχήν της κληρώσεώς των εις διάφορα εκτός του Κράτους μέρη, άμα επληροφορήθησαν την κλήρωσίν των εδραπέτευαν από τα τοπικά πλοία εις τα οποία ήσαν ναυτολογημένοι και κατέφευγον από τόπου εις τόπον και από Κράτους εις Κράτος μεταλλάξαντες τα ονόματα το γένος και την πατρίδα των και αυτήν ταύτην την εθνικότητά των ακόμη, καταστάντες τοιουτοτρόπως άγνωστοι και κατά συνέπειαν εστάθη η σύλληψις αυτών αδύνατος εις την αλλοδαπήν». Δεν μπορούμε όμως να ζητήσουμε αποζημίωση από τους δικούς τους διότι αυτοί οι «δραπετεύσαντες κληρούχοι ένεκα της Στρατολογικής υποχρεώσεώς των και αφήσαντες την ιδιαιτέραν πατρίδα των, κι εγκαταλείψαντες τους γονείς και συγγενείς αυτών, εισίν εξ εκείνων των της ακτήμονος και απορωτέρας τάξεως των δημοτών Σπετσών». Εφ’όσον δεν έχουν περιουσία, δεν είναι δυνατόν «να συνδέεται, μετά των συγγενικών δεσμών, και το υλικόν συμφέρον και κατά συνέπειαν (να) εφελκύει την επάνοδον αυτών εις την πατρίδα». Σύμφωνα με τον Στρατολογικό νόμο, ο πατέρας του δραπέτη κληρούχου πρέπει να καταβάλει 120 έως 200 δραχμές και ο Δήμος το υπόλοιπο (;) αλλά μιάς και οι γονείς είναι άποροι, ολόκληρη η υποχρέωσις «πίπτει εις βάρος του Δήμου», δηλαδή 10,500 δρχ για 35 δραπέτες. Άρα, εφ’ όσον «εκβιάζεται εντόνως η Δημοτική Αρχή να εκπληρώσει την έλλειψιν ταύτην», ας δώσει η Κυβέρνηση την άδεια να καλυφθεί το ποσό είτε από ειδικό έρανο η από φόρους.

1853.04.11 Στο Δημοτικό Συμβούλιο: να μην αναθέσουμε σε ιδιώτη εργολάβο το λάδι του φάρου διότι «ο φωτισμός του φάρου τούτου αφορά την ασφαλή προειδοποίησιν των προερχομένων άλλοθι πλοίων και η καθ’ εκάστην νύκτα φωταψία πρέπει να είναι τακτική». Άρα δεν μπορεί να ανατεθεί, χάριν οικονομίας, σε κάποιον που «θέλει βεβαίως ελαττώνει, προς ιδιοτελή σκοπόν, το έλαιον του φάρου και επομένως η ελαττωθησομένη φωταψία θέλει φέρει προσκόματα εις τας προσορμήσεις των πλοίων».

1853.10.11 Ο Δήμος αποφασίζει να γίνουν έργα στο λιμάνι: να μπούν δέστρες για τα πλοία και να αποβυθισθεί «η προ του στομίου του λιμένος βυθισμένη προ ικανών ετών τσαμαδούρα». Θα κοστίσει περίπου 4,000 δρχ και, επειδή τα πλοία «εις την παρούσαν εποχήν κινούνται επωφελώς», θα επιβληθεί ένας εφ’άπαξ φόρος 10 λεπτών ανά τόνο στα τοπικά πλοία.

1854.03.05 Συνέρχεται το Δημ.Συμβούλιο για να «προλάβη τον εκ της ελλείψεως γεννημάτων (δηλ. σταριού) επαπειλούμενον εκ του λιμού κίνδυνον των κατοίκων». Οι Σπέτσες έχουν στάρι που δεν υπερβαίνει τα χίλια κοιλά (δηλ. …… ) άτινα μόλις επαρκούσι εις μιάς εβδομάδος τροφήν». Αποφασίζει συνεπώς ο Δήμος να προσφύγει σε άτοκο δάνειο από τους εύπορους συμπολίτες, για ν’αγοραστεί επειγόντως στάρι. Παράλληλα ο Δήμος αναλαμβάνει να καλύψει την ζημιά σε περίπτωση που το στάρι πουληθεί κάτω από το κόστος, ή συμβεί «θαλασσοκίνδυνον δυστύχημα» κατά την μεταφορά.

1854.03.19 Δυστυχώς επέστρεψαν κενά τα πλοία που πήγαν να φορτώσουν στάρι, «ένεκα της απαγορεύσεως των δημητριακών καρπών της Ρωσσίας». Ο Δήμος στρέφεται προς την Κυβέρνηση, την παρακαλεί να στείλει 5000 κοιλά και υπόσχεται να τα εξοφλήσει μόλις πουληθεί η ποσότητα.

1854.05.01 Περίπου 400 «ναυτοκάτοικοι Σπετσών» υποβάλλουν αναφορά στον Δήμο, όπου περιγράφουν «την λυπηράν κατάστασιν των οικογενειών αυτών από της απορίας και της στερήσεως των απολύτως αναγκαίων, την έλλειψιν των πηγών εξ ών επορίζοντο πάντες οι κάτοικοι, τα πλοία, η κίνησις των οποίων εμποδισθείσα εκ των πολεμικών περιπετειών κατέστησε αργούς τους Ναυτικούς». Έτσι, σ’αυτόν «τον άφορον προϊόντων και ξηρόν τούτον τόπον, η ακινησία των πλοίων έφερεν την απελπισίαν εις την καρδίαν παντός Σπετσιώτου, η δε απειλουμένη δυσπορία της ενδεούς κατά τα 4/5 των κατοίκων μερίδος δύναται να παραλύση την μικράν μας ταύτην κοινωνίαν, και φόβος επίκειται μέγας μήπως κορυφουμένης της πείνης επιφέρει συμβάντα απευκταία». Συνεπώς ο Δήμος παρακαλεί την Κυβέρνηση να λάβει μέτρα για να δοθεί εργασία στους «προθύμους δι’ υπηρεσίαν Ναυτικούς Σπετσών».

1854.05.10 Τα πράγματα χειροτερεύουν και το Δημοτικό Συμβούλιο εγκρίνει να διορισθούν από τον Δήμαρχο «είκοσι πέντε πολιτοφύλακες της εμπιστοσύνης του και εκ των της εντίμου διαγωγής». Στηρίζει αυτή την απόφαση (Αρ. πράξεως 242) στο ότι «πνεύμα οχλαγωγικόν, υπό το πρόσχημα της ενδείας και του λιμού της απόρου κλάσεως των κατοίκων, προτίθεται να διαταράξει την κοινήν ησυχίαν και τάξιν του τόπου, και τούτου δείγματα πρόσφατα υπήρξαν τα λαβόντα χώραν κατά τον παρελθόντα και τον τρέχοντα μήνα κινήματα, οίον η αναφορά τετρακοσίων σχεδόν πολιτών πρότερον, και η χθεσινή συρροή απειραρίθμου όχλου πολιτών, συνελθόντων εις το δημαρχικόν κατάστημα και απαιτούντων δια κραυγών παραλόγους αξιώσεις και ζωοτροφίας δια της βίας κλπ κλπ». Αναφέρει ως υποκινητή την αντιπολίτευση: «… ο σκοπός της οχλαγωγικής συρροής ταύτης υπάρχει άλλος παρ’ οποίον πασιφανή δήθεν αιτίαν του λιμού• και δια να προληφθή πάν ενδεχόμενον απευκταίον συμβάν, είναι ανάγκη να ενισχυθεί η ενταύθα δημοσία δύναμις δια του διορισμού εικοσι πέντε πολιτοφυλάκων εκ των της τάξεως εμφρόνων πολιτών και εν περιπτώσει δεινής εξελίξεως (;) να προσκληθώσιν εις ενίσχυσιν της δημοσίου δυνάμεως και της δημοτικής Αρχής και πάντες οι διαθέσιμοι αξιωματικοί του Β.Ναυτικού Σπετσιώτες».

1854.12.01 Σε πρακτικό (Αρ.250) του Δημ. Συμβουλίου που δεν υπογράφηκε, διαβάζουμε πως «ο χειμών και η ακινησία του Ναυτεμπορίου επεσώρευσε τους κατοίκους εις τον τόπον η δε ανέχεια και απορία αυτών αφ’ενός, η ψηλή τιμή των γεννημάτων (δηλ. του σταριού) αφ’ετέρου, ήτις καταθλίβει ολονέν την ενδεή κλάσιν ως διατελούσα εις πλήρη αργία και ανεργασία, θέλη γενή παραίτιος εις το να εξωκείλη εις αθεμίτους πράξεις φερούσαν κατόπιν λυπηράς συνεπείας και δυσάρεστα αποτελέσματα.» Εαν έγιναν νυκτοκλοπές και άλλες παρόμοιες πράξεις «είναι απόρροια της πείνης των στερουμένων και αυτών των απολύτως αναγκαίων, η δε Ανάγκη του λιμού καθίστασιν τους ανθρώπου και θρασυτέρους και αγριοτέρους». Έτσι, επειδή η τοπική αστυνομική δύναμη δεν επαρκεί, παρακαλείται η Κυβέρνηση να στείλει στρατιωτική δύναμη.

1854.12.05 Παραπονούνται οι πλοίαρχοι και οι ναύτες που έρχονται από «επιχόλερα» κράτη της Ευρώπης και της Τουρκίας, ότι το Υγιειονομείον, με εντολή της Κυβέρνησης, δεν τους αφήνει να κάνουν κάθαρση στο Δημοτικό Λοιμοκαθαρτήριο των Σπετσών αλλά τους αναγκάζει να πηγαίνουν στα «κεντρικά καθαρτήρια».

1855.07.29 Επανέρχεται το θέμα του λοιμοκαθαρτηρίου και ο Δήμος ζητά από την Κυβερνήση να αναλάβει τον έλεγχο εκείνου της Ζωγεριάς, αφού πρώτα περιγράφει τα πλεονεκτήματά του: «…η Νήσος των Σπετσών είναι φυσικώς προικισμένη από ευρώχωρους λιμένας και πορθμόν αξιόλογον λίαν κατάλληλον προς όρμον πάσης κλάσεως πλοίων• με ορίζοντα καθαρόν πνέοντα πανταχόθεν και αλληλοδιαδόχως υγιέστατον άνεμον», όσον δε αφορά το λοιμοκαθαρτήριο, «απέχει της πόλεως δύο ώρες, κείμενον προς την κατά τον Αργολικόν Κόλπον πλευράν της Νήσου, με καλόν και ευρύχωρον λιμένα και θέαν ευάρεστον δια τους καθαριζομένους».

1857.04.25 Εμφανίζονται κάποιο ως δήθεν δικαιούχοι επί των ναυτικών αποζημιώσεων (του Κράτους προς τους Σπετσιώτες) φέρνοντας χαρτιά της τότε κοινότητας. Όμως οι μόνοι γνήσιοι τίτλοι είναι αριθμημένοι και ανήκουν σε όσους αποτελούσαν τότε το Κοινό, δηλ. στους πρόκριτους και πλοιάρχους του Αγώνα. Συνεπώς, «όσαι τυχόν αποδείξεις ευρίσκονται μη αριθμημέναι δεν είναι γνήσιαι ως προελθούσαι από ευρεθέντα άγραφα μπεγιάζια (;) άτινα ευκόλως εξελέγχονται από την διάφορον γραφήν άμα παραβληθώσι προς τας κυρίως αποδείξεις των προκρίτων».

1857.11.13 Το Υπουργείο των Οικονομικών ζητά από τον Δήμο να δώσει τα ονόματα όσων είναι δικαιούχοι αποζημιώσεων από την εποχή του Αγώνα. Παίρνοντας ως βάση τα επίσημα έγγραφα του 1830, το Δημοτικό Συμβούλιο καταρτίζει πίνακα με 49 δικαιούχους, για συνολικό ποσό συνεισφοράς 552.540 διστήλων, από τα οποία κατεβλήθησαν τα 90.000 από τον Καποδίστρια. Τότε εξοφλήθηκαν και οι «διάφοροι» δικαιούχοι με το ποσό των 16.960 διστήλων.

1858.07.16 Στο Δημοτικό Συμβούλιο, που προεδρεύει ο Ιωάννης Θ. Μέξης, ο Δήμαρχος Α.Σάντος εκθέτει τα προβλήματα της συγκοινωνίας. «Η προ πολλών ήδη χρόνων ακανονίστως και ατάκτως ανέγερσις των οικοδομών, καθ’ όλων των κατά την Αρκτοανατολικήν πλευράν της πόλεως παραλίων, τουτέστιν, των από την θέσιν λεγομένην Κουνουπίτσαν μέχρι του ακρωτηρίου του λιμένος, και η πετρώδης και ανώμαλος πλησίον των οικοδομημάτων ακτή εφ’όλου του μέρους εκείνου, καθιστώσιν πολλά δύσκολον την συγκοινωνίαν των κατοίκων και λίαν απαίσιον την πρέπουσαν … θέαν απάντων των προσερχομένων εις την ιστορικήν ταύτην νήσον χάριν περιεργείας αλλοδαπών». Παράλληλα, «η ανώμαλος των οικοδομών σειρά αφ’ενός, και οι ύφαλοι λίθοι των παραλίων εξ άλλου, δυσκολεύουσιν την εξαγωγήν και αυτών των πλέον βαναύσων εμπορευμάτων και ογκωδών πραγμάτων». Γι’αυτό, ζητά από την «πατρικήν Κυβέρνησιν της Α.Μεγαλειότητος του πολυποθήτου ημών Βασιλέως Όθωνος», να επιτρέψει στον Δήμο να επιστατήσει ώστε «οι έχοντες πλησίον της θαλάσσης οικοδομάς να μολώσωσιν ενώπιον αυτών, και κτίσωσιν τακτικήν κατά σειράν προκυμαίαν, και παραχωρήση εις τον Δήμον την από το Δημαρχικόν κατάστημα μέχρι του Αγίου Μάμμαντος παράλιον». Επίσης ζητά να του επιτραπεί «να μολώση παράλιον εις μέρος κεντρικόν και κατάλληλον εις χρήσιν πλατείας και Δημοτικής Αγοράς». Αυτή θα περιέχει «καταστήματα, κρεοπωλείον, ιχθυοπωλείον, οπωροπωλείον κλπ συντείνοντα εις την υγείαν της κοινωνίας και εις την αξιοπρέπειαν της νήσου». Τόσον η αγορά όσο και η προκυμαία αφορούν «την γενικήν του τόπου καλλονήν, ήτις δια την ιστορικότητα της Νήσου ταύτης αντανακλάται εις την ελληνικήν αξιοπρέπειαν».

1858.11.10 Το Δημοτικό Συμβούλιο κάνει έφεση κατά αποφάσεως της Νομαρχίας Αργολίδος και Κορινθίας, που αμφισβητεί τα κονδύλια του προϋπολογισμού για το 1859. Μεταξύ άλλων, εξηγεί: «Επειδή η ψηφισθείσα μερίς των δρχ. 2050 δι’έξοδα της εκβυθίσεως του Σημαντήρος και της αποκαταστάσεώς του εις την επιφάνειαν της θαλάσσης πρό του στομίου του λιμένος δια την επί του απόπλου και κατάπλου ευκολίαν και εξασφάλισιν των πλοίων, της μόνης περιουσίας των Σπετσών και της ζωής των κατοίκων εν γένει, είναι εκ των ου άνευ αναγκαιοτάτη και προτιμητέα απ’ άλλων δημοτικών αναγκών, διότι παρά των πλοίων αυτών ανηγέρθησαν τα δύο ήδη δημοτικά Σχολεία, τα λοιμοκαθαρτήρια, το Φάρον, και εξ αυτών διατηρείται ο Δήμος και παράγονται ικανά οφελήματα εις το Δημόσιον, και δι’αυτών τούτων των πλοίων, πάλιν θέλουσι ανεγερθή, ελληνικόν και δημοτικόν των Κορασίων Σχολεία και άλλα δημοφελή έργα θέλουσι διαπραχθεί με την δέουσαν ευκαιρίαν. Επομένως ο Δήμος δεν έχει επί του παρόντος απόλυτον ανάγκην καταστήματος ελληνικής Σχολής, έχοντος προ πολλού ήδη για τοιαύτην χρήσιν τα πέριξ του Δημοτικού Ναού, ο Άγιος Νικόλαος, Καταστήματα, δι’ών θεραπεύεται η ανάγκη αύτη, και προς τούτοις δια του ποσού των δραχμών 2050 δεν δύναται ν’αναγερθή νέον κατάστημα ελλ.Σχολής εκ θεμελίων, ει μή από της προσδοκωμένης των εξασφαλιζομένων πλοίων συνδρομής».

1859.09.25 Ο προϋπολογισμός του Δήμου προέβλεπε 900 δρχ για την μισθοδοσία πέντε νοθοτρόφων «διότι τόσα ήταν εκτεθειμένα νόθα, ότε συνετάχθη ο προϋπολογισμός». Όμως, επειδή από τότε έχουν εκτεθεί κι άλλα βρέφη, το Δημ.Συμβούλιο εγκρίνει ακόμα 150 δρχ για την φροντίδα τους.

1860.01.29 Το Δημ.Συμβούλιο ζητά να εκδοθεί Βασιλικό Διάταγμα «δι’ό να παραταθή η ισχύς του κατά το 1855 έτος προκαλεσθέντος δημοτικού δασμού, μέχρι τέλους του 1859». Μέχρι το 1855, υπήρχαν προϊόντα στα οποία απαγορευόταν να επιβληθεί δασμός στις Σπέτσες. Όμως το άγχος των εσόδων οδήγησε τον Δήμο να ζητήσει τότε την επέκταση του δασμού και επί των «απηγορευμένων ειδών».

1860.01.29 Ο ενωμοτάρχης της ενταύθα 76ης Ενωμοτίας της Χωροφυλακής ζητά από τον Δήμο «την αύξησιν του χρηματικού ποσού του χορηγήματος των εξόδων εις είκοσι δραχμάς κατά μήνα αντί των χορηγουμένων έξ δραχμών δια προμήθειαν ποσίμου ύδατος της Χωροφυλακής καθότι το ποσόν αυτό απέναντι της πανδήμου ελλείψεως τρεχουμένων υδάτων εν τή Νήσω ταύτη δεν επαρκή δια μιάς εβδομάδος αγορών ύδατος και τ’αχθοφορικά τούτου, αφού μάλιστα εις τον Στρατώνα δεν υπάρχει δεξαμενή και κατά τας θερινάς εποχάς τιμάται έκαστον βαρέλι τριάκοντα οκάδων χωρητικότητος, πλέον των τριάκοντα και τεσσαράκοντα λεπτών, το δε προσωπικόν μάλιστα της Χωροφυλακής εδιπλασιάσθη ήδη … πλέον των δύο βαρελιών την ημέραν ώστε υπολογιζομένης της περί τούτου δαπάνης υπερβαίνει τας είκοσι δραχμάς κατά μήνα».

1860.03.09 Ο Δήμαρχος Αδριανός Σάντος εξηγεί ότι, «άν και η πόλις των Σπετσών είναι φυσικώς επίπεδος και αι οδοί δεν χρήζουσι σπουδαίον χαρακτηρισμόν, δέονται όμως εις τινά μέρη ισοπέδωσιν δι’απλής εργασίας και την κατασκευήν τριών ή τεσσάρων Γεφυρών (…) ώστε δια της προσωπικής εργασίας των Δημοτών να εκτελεσθή το δημοφελές τούτο έργον». Κατόπιν, το Δημοτικό Συμβούλιο, στηριζόμενο σε δύο διαταγές του Επαρχείου Σπετσών και Ερμιονίδος περί εκτελέσεως δημοτικών έργων, και θεωρώντας «ότι δια χρηματικής δαπάνης του Δήμου δεν είναι δυνατόν να εκτελεσθώσι τοιαύτα έργα διότι τα Δημοτικά εισοδήματα δεν επαρκούσιν», καταλήγει ότι «δύνανται να κατορθοθώσιν ταύτα ευκολώτερον δια της προσωπικής εργασίας των Δημοτών ή αντ’αυτής δια της πληρωμής των ημερομισθίων άλλων αντικαταστάτων εργατικών προσώπων». Κατόπιν διορίζει μια τριμελή επιτροπή (Αντ. Α. Δρίτσας, Γιάννος Μ.Γιαννούκος και Αναγνώστης Πνευματικός) ώστε, μαζί με 2-3 από τους εμπειροτέρους κτίστες, να συντάξει τον προϋπολογισμό των υλικών και της προσωπικής εργασίας για την κάθε γέφυρα, καθώς και της απλής εργασίας για την ισοπέδωση των ανωμάλων οδών.

1860.03.26 Εκτός από τα έξη έκθετα βρέφη που καλύπτονται από τον Προϋπολογισμό, επαρουσιάσθηκαν κι άλλα τρία εις τας αρχάς του Ιανουαρίου. Γι’αυτό, το Δημ.Συμβούλιο ψηφίζει άλλες 420 δρχ «προς συμπλήρωσιν των εξόδων της διατροφής ωσαύτων των εκτεθέντων».

1860.04.20 Το Δημοτικό Συμβούλιο εξετάζει την «αναφορά τριάκοντα τεσσάρων ενταύθα μεταπρατεμπόρων» που ζητούν την «τροποποίησιν της φορολογικής διατιμήσεως και ελαττωσιν του εμμέσου δημοτικού φόρου επί επτά ή οκτώ ειδών (…) οίον του σαπουνίου, του θυμιάματος, του σιδήρου, των σχοινίων, καρφιών, σταπετσίου (;;;), κομμίου κλπ». Όμως, παρατηρεί ότι «το βάρος του δημοτικού φόρου δεν υποφέρουσιν οι πωλούντες τα εμπορεύματα, την τιμή των οποίων αυξάνουν αναλόγως του φόρου, αλλά οι καταναλίσκοντες ταύτα αγοραστές κάτοικοι». Όσον αφορά τον φόρο «του σιδήρου, των σχοινίων και λοιπών ναυπηγησίμων υλών υποφέρει μάλλον η ανωτέρα τάξις των οικοκυραίων ιδιοκτητών των πλοίων και εμποροπλοιάρχων, μεθ’ ών συγκαταριθμείται (δηλ. συγκαταλέγεται) και το Σώμα του Δημοτικού τούτου Συμβουλίου, όπερ συνέταξε την προσβαλλομένην ήδη διατίμησιν, χωρίς ν’αποβλέψη εις τα ίδια συμφέροντα, αλλ’ εις εκείνα του Δήμου».

1861.01.14 Κατά τον έλεγχο διαχείρισης του Δημοτικού Ταμείου, ο εισπράκτορας Π. Σταθόπουλος, που υπηρετεί ήδη 11 χρόνια σ’αυτή τη θέση, «καταφαίνεται ελλειματίας επί ποσότητος 4510 δραχμών». Το Δημοτικό Συμβούλιο, «λυπούμενον μεν επί τη απροσδοκήτω ταύτη ελλείψει της δημοτικής περιουσίας, αλλά και συμπαθώς φερόμενον προς τον διαχειριστήν εισπράκτορα τούτον οικογενειάρχης όντα, και ως εκ της επισυμβάσης, ως μή ώφειλε, πυρκαϊάς εν τώ δημαρχιακώ καταστήματι απωλέσαντα πιθανώς δικαιοπάροχα μέσα είς κάλυψιν του ελλείματος τούτου» αποφασίζει να φερθεί επιεικώς: με την πράξη 66 (την οποία η Νομαρχία θα ακυρώσει κατόπιν) δωρίζει ένα μέρος του ποσού και καθορίζει άτοκες δόσεις για την εξόφληση του υπολοίπου.

1861.03.31 Το Δημ.Συμβ. (πράξις 73) εγκρίνει «την εκ του Δημοτικού ταμείου εξακολούθησιν της δαπάνης των τροφείων της Χριστίνης Μπόταση μέχρις ότου τελειοδιδαχθή τ’απαιτούμενα μαθήματα κατά τους κανόνας της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας» ώστε «να εξέλθη του εκπαιδευτηρίου τελειοποιημένη και εφωδιασμένη με το της Διδασκαλίσσης δίπλωμα, ίνα αποδώση καρπούς επωφελείς εις τα διδαχθησόμενα παρ’αυτής κοράσια».

1861.07.05 Ο Δήμαρχος Αδριανός Σάντος φέρνει στο Συμβούλιο το πρόβλημα που δημιουργεί ο Ιωάννης Α.Γουδής, ο οποίος πέτυχε δικαστική απόφαση που υποχρεώνει τον Δήμο να τον πληρώσει για την «αποζημίωσιν αξίας ενός πλοίου του, χρησιμοποιηθέντος παρά τή τότε Κοινότητα Σπετσών ως πυρπολικού» κατά την Επανάσταση. Στο πρακτικό (αρ.74) εξηγείται γιατί ο Γουδής δεν είναι καλόπιστος και πώς παρέσυρε το δικαστήριο.

1861.09.10 Αφού εκφράζει «την αγαλλίασιν των κατοίκων της Νήσου ταύτης των Σπετσών δια την Σωτηρίαν της Σεπτής ημών Ανάσσης Αμαλίας από του μελετηθέντος κατά της πολυτιμοτάτης ζωής Αυτής στυγερού ανοσιουργήματος», το Δημοτικό Συμβούλιο εκλέγει αντιπροσώπους που θα πάνε στην Αθήνα να διαβιβάσουν τις ευχές των Σπετσιωτών. Είναι οι Ανάργυρος Ανδρ. Χατζηαναργύρου, βουλευτής Σπετσών, Α. Σάντος, Β. Γκίνης «και τον εν τή πρωτευούση διαμένοντα συμπολίτην, Διομήδη Α. Κυριακόν».

1861.09.16 Κατασκευάζεται η αποβάθρα «πλησίον του Δημοτικού καταστήματος και της λέσχης» (ποιάς λέσχης;) αλλά φαίνεται πως δεν επαρκεί. Συνεπώς, το Δημοτικό Συμβούλιο εγκρίνει ποσό 300 δρχ για να επεκταθεί το έργο.

1862.08.09 Στο Β’ Δημοτικό Σχολείο πρέπει να γίνει «δεξαμενή δια το προς χρήσιν των παιδιών και των διδασκάλων απαιτούμενον πόσιμον ύδωρ». Όμως, σύμφωνα με το Δημοτικό Συμβούλιο (αρ.90), η εργασία πρέπει να γίνει «δι’ ημερομισθίων» και όχι κατ’ αποκοπήν, διότι η πείρα δείχνει πως όσοι ανέθεσαν την κατασκευή δεξαμενών κατ’αποκοπήν «ευρέθησαν εξαπατημένοι» από τους εργολάβους.

1862.08.18 Τελευταία πράξη του Δημ.Συμβ. επί δημαρχίας Αδριανού Σάντου: χορηγεί υποτροφία στον Ιωάννη ορφανό Νικολάου Ιω. Κυριακού. Είχε προηγηθεί αναφορά της χήρας Κυριακού, της οποίας «δυστυχώς ο σύζυγος απωλέσθη μεθ’ όλου του πληρώματος και του πλοίου του εις μεγάλην τρικυμίαν εν τώ Ευξείνω Πόντω προ ικανών ήδη ετών, και εγκατέλειψε αυτήν και τα ανήλικα ορφανά της εν μεγάλη δυστυχία και απορία». Ο Δήμαρχος παρατηρεί ότι η οικογένεια έχει προσφέρει πολλά στον Αγώνα, ο δε Ιωάννης Α. Κυριακός με τον «Αχιλλέα» «απεβίωσε πρόωρα χωρίς να δρέψη τους καρπούς των αγώνων του και την δημοσίαν ευγνωμοσύνην».

1862.12.12 Στο βιβλίο πρακτικών, η πρώτη απόφαση (αρ.99) υπό τον νέο Δήμαρχο Μιχάλη Κ. Οικονόμου: να μπεί στον προϋπολογισμό του 1863 ένα κονδύλιο 5040 δραχμών για την απασχόληση 70 πολιτοφυλάκων προς 2 δρχ την ημέρα επί 36 ημέρες. Ακόμα δεν υπάρχει Δημοτικό Συμβούλιο, και την απόφαση παίρνουν «τα μέλη της επιτοπίου υπό του Λαού συσταθείσης και υπό της Κυβερνήσεως αναγνωρισθείσης επιτροπής, Ιωάννης Δ. Κουνουπιώτης και Αναγνώστης Κυριακός».

1863.01.03 Αριθ. Πραξ.1 επί Μιχ.Οικονόμου. Έγινε δημοπρασία των εμμέσων φόρων και προσφέρθηκαν συνολικά 21.370 δρχ ενώ το αντίστοιχο ποσό ήταν 24.900 για το λήξαν έτος 1862. Όμως «δεν δύναται να θεωρηθή ουσιώδης η διαφορά αύτη, απέναντι των σημερινών περιστάσεων καθ’ άς το εμπόριον αποδεδειγμένως διατελεί υπό νέκρωσιν, ήτις ενδέχεται να εξακολουθήση μέχρι της ελεύσεως Βασιλέως». Την πράξη υπογράφουν, εκ μέρους της «Τοπικής Διοικήσεως Σπετσών» οι Μιχαήλ Οικονόμου, Ιωάννης Δ. Κουνουπιώτης και Αναγνώστης Κυριακός, «αποδημούντων των λοιπών μελών Αδριανού Σωτηρίου και Αναστασίου Ορλάνδου».

1866.05.27 Αρ.Πρ.1 – Ο Δήμαρχος Μιχαήλ Γ. Οικονόμου καλεί την νέα Δημοτική Αρχή να εκλέξει Πρόεδρο, πάρεδρο και πρωτοκολλητή. Εκλέγονται αντιστοίχως οι Ιωάννης Δ. Μέξης, Βασίλειος Κουφός και Κων. Στρατήγης. Μεταξύ των υπογραφών: Ιωάννης Ν. Καστριώτης.
Μεταξύ των συμβούλων: Ιωάννης Α.Λιόντας, Νικόλαος Τζούπας, Α.Θεοχάρης.

1866.05.28 2η πράξη του νέου Δημ.Συμβ: αρμοδιότητες καθαρισμού.

1866.05.28 3η πράξη του νέου Δημ.Συμβ: εφορευτική επιτροπή για το Ελληνικό Σχολείο και το Δημοτικό Σχολείο.

1866.05.29 4η πράξη του νέου Δημ.Συμβ: Δαπάνες τήρησης τάξεως. Μιλούν για την ακύρωση των δημοτικών εκλογών και για ταραξίες.

1866.05.29 4η πράξη του νέου Δημ.Συμβ: επισκευές στο Δημοτικό σχολείο.

1866.05.30 5η πράξη του νέου Δημ.Συμβ: ζητά από την Κυβέρνηση να επιτραπεί εις τον άπορον Δήμον η είσπραξις δασμού επί των δημητριακών, αλεύρων και λοιπών εμπ/των πολυτελείας κ’ της ναυπηγησίμου και οικοδομησίμου ξυλείας.

1866.06.07 Αριθ.6 – Σύνταξις Δημοτ. Προϋπολογισμού για το 1866. Δήμος Α’ Τάξεως με πληθυσμό 14.000 ως έγγιστα.
Ύψος 35.385 δρχ. Στα έσοδα, 26.100 από εμμέσους φόρους και τον δασμό. Στα έξοδα, 7.770 για την δημοτική διοίκηση, 8.500 για την αστυνομική διοίκηση και 6.206 για την εκπαίδευση. Στις «αγαθοεργίες», 1900 δρχ για μισθοδοσία νοθοτρόφων και έξοδα.
Οι μηνιαίοι μισθοί: 150 γραμματέας δήμου, 50 γραφέας ή κλητήρας, 120 αστυνόμος, 60 αστυνομικός κλητήρας (δηλ. αστυφύλακας), 100 δημοδιδάσκαλος, 40 παιδονόμος, 30 φύλακας λοιμοκαθαρτηρίου.

1866.06.12 Στο Δημ.Συμβ., διορισμός δικηγόρων

1866.06.12 Στο Δημ.Συμβ., διορισμός εκκλησιαστικού συμβουλίου

1866.06.30 Το Δημ.Συμβ. επεξεργάζεται τον απολογισμό της διαχ/σεως του Δημ.Ταμείου από 11.2.1862 έως τέλος Νοεμ. 1863.

1866.07.10 Στο Δημ.Συμβ., αποζημίωση δημαστυνόμου που τραυματίστηκε το 1863.

1866.07.10 Αριθ.Πρ.12 – Το Δημ.Συμβ. συζητά φόρο για να καθαριστεί το λιμάνι, του οποίου ένα μέγα μέρος έχει καταστεί σχεδόν άχρηστο, και να κατασκευαστεί αιμασιά (φράχτης από πέτρες χωρίς συγκολλητική ύλη, η ξερολιθιά) πέριξ του λιμένος. Η εργασία του καθαρισμού άρχισε το 1865 και συνεχίζεται. Εκεί που στη Μπάλτιζα σχεδόν δεν περνούσε λέμβος, τώρα περνούν πλοία α’ τάξεως. Να ζητηθεί δάνειο μέχρι 40.000 δρχ. για επιτάχυνση του έργου.

1866.07.11 Στο Δημ.Συμβ., αγωγή Κυριάκου Παπαδόπουλου από 1856 κατά του Δήμου, για ενοίκια οικοπέδου.

1866.07.25 Το Δημ.Συμβ. εξετάζει τον απολογισμό διαχ/σεως της χρήσεως 1864 που περιέχει δαπάνες για την υποδοχή του Βασιλέως στις Σπέτσες και την διαφύλαξιν της πόλεως από ταραχάς όπως έγιναν και σε άλλους δήμους.

1866.09.15 Στο Δημ.Συμβ., Προϋπολογισμός για το 1867 ύψους 44.190:20. Δήμος Α’ Τάξεως με πληθυσμό 13.000.
1866.10.14 Στο Δημ.Συμβ: Πίναξ διατιμήσεως τροφίμων κ.ά. εμπ/των (σελ. 48 έως 57). Χρήση δημοτικού στατήρος (χρέωση 5 λεπτά).

1866.11.13 Στο Δημ.Συμβ., σχέδιο ρυμοτομίας για να ευθυγραμμισθεί η πόλις. Είναι αναγκαίο και χρήσιμο αλλά ο Δήμος δεν είναι εις κατάστασιν να αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες των οποίων αι οικίαι θα κοπούν λόγω του σχεδίου.

1867.04.20 Δημαρχεύει ο Γεώργιος Δ. Λεωνίδας. Έφεση κατά αποφάσεως Νομαρχίας Αργολίδος και Κορινθίας για θέμα ενοικιάσεως δημοτικών φόρων (διαφωνία ως προς το ύψος).

1867.04.30 (Σχέδιο αποφάσεως στο Δημ.Συμβ.). Οι κληρούχοι από τις Σπέτσες να υπηρετούν στο Ναυτικό παρά στον στρατό ξηράς, αλλιώς «ως αποστρέφοντες την τής ξηράς στράτευσιν εις τοιούτον βαθμόν, προτιμούν μάλλον να δραπετεύουν και απομακρυνθούν δια παντός του τόπου της γεννήσεώς τους, παρά να καταταχθούν εις την ξηράν».

1867.05.12 Αρ.Πρ.32. Δημαρχεύει ο Αναστάσιος Ορλάνδος. Είναι δύσκολο να ιδρυθεί εθνοφρουρά στις Σπέτσες διότι τα 9/10 των κατοίκων είναι ναυτικοί ταξιδεύοντες εις την αλλοδαπήν τα 3/4 του έτους. Ας περιμένουμε μέχρι τον Νοέμβριο, οπότε και επιστρέφουν τα περισσότερα πλοία και διαμένουν επί 3 σχεδόν μήνες ενταύθα.

1867.05.13 Αρ.Πρ.33 του Δημ.Συμβουλίου: Θέλουμε 8 αστυνομικούς για τους 6 χειμερινούς μήνες. «Ενεκεν της ακινησίας των πλοίων, μένει ενταύθα μέγα μέρος των ναυτών, οίτινες εις ουδέν ασχολούμενοι παραδίδονται συχνά εις την μέθην και κατά συνέπειαν συμβαίνουν ταραχαί και άτοπα.»

1867.06.21 Αρ. 34 στο Δημ.Συμβούλιο: Ονομαστικός κατάλογος όλων των φορολογουμένων ειδών (2% για τον καθαρισμό του λιμένος).

1867.07.24 Στο Δημ.Συμβ: άφιξη περίπου 600 «προσφύγων εκ Κρήτης φυγόντων την μάχαιραν του εχθρού και ζητούντων προστασίαν και περίθαλψιν».

1867.10.23 Στο Δημ.Συμβ: Προϋπολογισμός έτους 1868 ύψους 42.670 δρχ. Έμμεσοι φόροι 34.000. Δαπάνη 1300 για έκθετα βρέφη. Διαφωνούν 6 δημοτικοί σύμβουλοι.

1868.07.19 Συζήτηση στο Δημ.Συμβ. Από το 1847 υπάρχουν 82 «καθυστερούντες κληρούχοι». Μη μάς ζητάτε ούτε αντικατάσταση από άλλους (διότι θα διαλυθούν οικογένειες) ούτε χρηματική αποζημίωση. Ζητάμε από τον Βασιλέα Γεώργιο Α’ να τους αμνηστεύσει. (Το αίτημα δεν έγινε δεκτό και στον προϋπολογισμό του 1869 ύψους 42.663:92 δρχ θα μπεί κονδύλιο 8.000 δρχ για εξόφληση «ένεκα καθυστερούντων κληρούχων»).

1868.07.29 Συζήτηση στο Δημ.Συμβ. για κατεδαφίσεις ώστε να ευθυγραμμισθεί η προκυμαία της Μπάλτιζας.

1868.07.29 Στο Δημ.Συμβ: οι έμποροι παραπονούνται πως ο Τελώνης υπερβάλλει στην εκτίμηση των εμπορευμάτων.

1868.12.21 Στο Δημ.Συμβ., προϋπολογισμός για το 1869 ύψους 42.663:92 με 34.300 έσοδα από έμμεσους φόρους. Προβλέπει 8.000 στα έξοδα για «καθυστερημένους κληρούχους» και παρατηρεί ότι έτσι ακρωτηριάζονται οι πόροι του Δήμου, ενώ επείγει να γίνει ένα 2ο Σχολείο Κορασίων. Στην σελ.147 υπάρχει σχέδιο πρακτικού (22 Δεκ. 1868) με τα άλλα έργα που επείγει να γίνουν:
– ένα δεύτερο Σχολείο Κορασίων, μη εξαρκούντος του ενός ήδη υφισταμένου
– αγορά καταστημάτων (δηλ. κτιρίων) δια χρήσιν ως σχολείων προς απαλλαγήν των εις ενοίκια δαπανωμένων ετησίως μεγάλων ποσών
– η πολλαπλασιάσις και κατάβασις εις τα κεντρικώτερα μέρη της πόλεως υδάτων ών η πόλις έχει … έλλειψιν
– η διακόσμησις των Δημοσίων αγορών της πόλεως, όπερ εκτός του καλλωπισμού και της ευκολίας, αποδεικνύει τον εκπολιτιστικόν βαθμόν ενός τόπου
– και μύρια όσα άλλα

1868.12.22 Πράξις 64 στο Δημ.Συμβούλιο: τώρα που καθαρίστηκε το λιμάνι, να μεταφερθούν τα ναυπηγεία προς τον Αγ.Νικόλαο. διότι με τα υλικά και έρματα που ρίχνουν, πάλι θα μπαζωθεί το λιμάνι.

1869.01.04 Πράξις 66, σχετικά με τον Νόμο ΣΞΓ, ότι οι Δήμου οφείλουν «να επιψηφήσωσι ποσόν εκ του δημοτικού εισοδήματος προς συντήρησιν υποτρόφου προς εκμάθησιν της οδοποιϊας». Το Δημοτικό Συμβούλιο αρνείται να το πράξει, εξηγώντας, πρώτο «ότι, εκτός του ότι μετά την, συνεπεία διαταγής της Κυβερνήσεως, διάθεσιν του πεμπτημορίου των εισοδημάτων του Δήμου, οι πόροι δεν επαρκούσιν εις άλλας πολλώ αναγκαιοτέρας κοινωνικάς ανάγκας». Συνεχίζει μ’έναν δεύτερο λόγο. «Οι κάτοικοι του Δήμου είναι φύσει ναυτικοί, επιδίδοντες εις το πατρικόν των επάγγελμα εξ απαλών ονύχων. Οι μεν εύποροι οι δυνάμενοι ιδίοις αναλώμασι να σπουδάζωσιν, ή δίδοντες εις το εμπόριον ή προτιμώσι την ανωτέραν εκπαίδευσιν. Όσοι δε εισίν άποροι, ακόμα και άν συντηρηθώσιν υπό του Δήμου ως υπότροφοι, δεν δύνανται να δοθώσιν εις την εκμάθησιν της οδοποιϊας, καθόσον ουδέν ανάλογον μέλλον προσδοκώσι εκ των οδοποιητικών έργων του Δήμου τούτου του έχοντος φύσει ομαλάς οδούς αυτού.»

1869.01.04 Στο Δημ.Συμβ: πώς να περιθάλψουμε τους Κρήτες πρόσφυγες όταν η Κυβέρνηση κατάσχει το 1/5 των εσόδων για αποζημίωση των καθυστερούντων κληρούχων;

1870.01.13 Συζητείται ο προϋπολογισμός του Δήμου για το 1870, ύψους 46.360 δραχμών.

1870.04.26 Τελευταίο πρακτικό (με αριθ. 92) του Δημοτικού Συμβουλίου υπό τον Ιωάννη Δ. Μέξη στο βιβλίο «1866».

1870.06.18 Ψηφίζεται ο Π.Γουδής ως πρόεδρος του Δημοτ.Συμβουλίου.

1870.08.06 Νέα αρίθμηση (στο βιβλίο «1866») για το νέο Δημοτικό Συμβούλιο με Πρόεδρο τον Π.Γουδή. Ένα πρώτο σχέδιο πρακτικού της 12.7.1870, με Αρ.1, μένει ανυπόγραφο.

1870.09.25 Στο Δημ. Σύμβούλιο, έφεση κατά της εγκρίσεως, υπό της Νομαρχίας, της εκλογής του Π.Γουδή ως Προέδρου. Υπογράφουν: Γεώργ. Ιω. Κούτζης, Δ. Κουνουπιώτης,Εμμ. Δ. Λεωνίδας.

1870.09.25 Εργολάβος έργων Μπάλτιζας ο Κ. Κοκοράκης.

1873.06.04 Στο Δημ.Συμβ: είναι ανάγκη να κατασκευαστούν τρείς γέφυρες, «η μία κατά την θέσιν ‘Άγιο Μάμα’ μεταξύ της οικίας Κ Στρατήγη και Ιωάννου Τρουγκάκη, η δε κατά την θέσιν μεταξύ της οικίας Κ … πούλου και Σπυρίδωνος Λεμπέση και η τρίτη μεταξύ του καταστήματος Παναγιώτου Οικονόμου και Αναγνώστου Κυριακού, διότι εν καιρώ χειμώνος πλημμυρίζουν οι διερχόμενοι εκείθεν χείμαρροι και καθίστανται αδιάβατοι προξενούντες ζημίας». Έγινε ήδη προϋπολογισμός «εξ εμπείρου αρχιτέκτονος του Ιωάννου Κατζαβίδα», υποβλήθηκε στη Νομαρχία, εγκρίθηκε η κατασκευή με μειοδοτική δημοπρασία, και ανεδείχθη μειοδότης ο Παναγιώτης Ταμπάκης, υπό την εγγύηση του Παναγιώτου Παπανικολάου. Η τιμή για τις γέφυρες ήταν αντιστοίχως 1947, 1513 και 1207 δραχμές. Συνεπώς ο Δήμος «ζητεί να του επιτραπή να συνάψη δάνειον ή εκ του ενταύθα υποκαταστήματος της Εθνικής Τραπέζης ή υφ’άλλου οιουδήποτε ιδιωτικού Καταστήματος ή και ατόμου».

1873.06.13 Στα πρακτικά Δημ.Συμβουλίου αναφέρεται ως Πρόεδρος ο Γεώργιος Δ.Λεωνίδας και Δήμαρχος ο Δημ.Εμμ.Ορλώφ. Μεταξύ των μελών ο Αδριανός Γ.Πασσαμήτρος.

1874.03.22 Το πρακτικό αναφέρει ως Δήμαρχο τον Γ.Α.Λαζάρου.

1874.11.19 Στο Δημ.Συμβ., προϋπολογισμός για το 1875 ύψους 35.215 δρχ. με 22.000 από εμμέσους φόρους.

1874.11.19 Στο Δημ.Συμβ., με Αρ.Πραξ.7, πίνακας διατιμήσεως ειδών.

1874.11.20 Στο Δημ.Συμβ. γίνεται αναφορά σε πρόταση του προ τριών σχεδόν ετών φονευθέντος Μιχαήλ Γ.Οικονόμου. Προεδρεύει ο πλειοψηφών Μιχ.Π.Μάσταλος.

1874.11.22 Στο Δημ.Συμβ: το Δημόσιο Ταμείο κάνει κατάσχεση κατά του Δήμου, που δεν μπορεί πια να πληρώσει το προσωπικό του. Να λάβει δάνειο 10.000 δρχ.

1874.11.30 Στο Δημ.Συμβ: να απαγορευθεί η βοσκή από ξένους ποιμένες στις Σπέτσες και την Σπετσοπούλα, διότι προκαλούν ζημιά στα κτήματα. «Επειδή η περιφέρεια των δύο νήσων είναι μικρά, εν αυτή δε κείνται διάφορα φθαρτά κτήματα παλαιά και νέα ήτοι ελαιώνες, αμπελώνες, αμυγδαλαιώνες, συκαιώνες και τα τοιαύτα, δεν μένουν παρά ελάχιστα ακαλλιέργητα, εις τα οποία δια να μεταβώσι και βοσκήσωσι ζώα πρέπει να διέλθωσι δια των κτημάτων τούτων και να προξενήσωσι ζημίας, επομένως η εν ταις νήσους ταύτας διαμονή και νομή ξένων ποιμνίων είναι επιβλαβής και επιζήμιος».

1875.06.05 Προεδρεύει στο Δημ.Συμβ. ο Μ.Μάσταλος.

1875.06.05 Στο Δημ.Συμβ., απολογισμός χρήσεως 1869, 1870, 1871

1875.06.08 Στο Δημ.Συμβ., απολογισμός χρήσεως 1872, 1873

1875.06.21 Το Δημ.Συμβ. συζητά παράπονα κατά του Δημοτικού Εισπράκτορα. Υποψήφιοι για αντικατάστασή του: Γεωργ.Β.Κατσιμάνης, Αδριανός Ν.Σύρμας, Χριστόδουλος Κ.Βουδούρης. Αποχωρούν από το Συμβούλιο ο Πασσαμήτρος και ο …. πουλος.

1875.10.20 Στο Δημ.Συμβ., προϋπολογισμός για το 1876 ύψους 46.286 δρχ. με 22.000 από εμμέσους φόρους και 10.000 από δάνειο.

1876.01.15 Στο Δημ.Συμβ. ξανά παράπονα κατά του Δημοτικού Εισπράκτορα.

1876.05.28 Στο Δημ.Συμβ., αναφορά στον ενοικιαστή των εμμέσων δημοτικών φόρων Α.Λαγάνη. (έχει συγγένεια με τον μεταγενέστερο δήμαρχο Αλέξανδρο Λαγάνη;)

1876.06.21 Συζήτηση στο Δημ.Συμβ. για την δεξαμενή καθαρισμού πλοίων που συζητά η Κυβέρνηση: να γίνει στις Σπέτσες, όπου η ναυτιλία κατέπεσε λόγω του ατμού. Αναφέρει τις διαστάσεις και το βάθος της Μπάλτιζας ως κατάλληλα για τον σκοπό, «όντος του μυχού του λιμένος τούτου λίαν ομαλού και έχοντος μήκος με μέτρων γαλλικών 180, πλάτος δε 65 και βάθος πού μεν 3,5 μέτρα, πού δε δύο».

1878.01.17 Να διανεμηθεί ενίσχυσις είς τους πάσχοντας ναυτικούς ένεκα της ακινησίας των πλοίων προελθούσης εκ του Ρωσοτουρκικού Πολέμου.

1879.05.12 Αλλάζει η σύνθεση του Δημ.Συμβουλίου. Νέα ονόματα: Σκαρμούτσος, Λεκός,
Δασκαλάκης, Τσουλουχόπουλος.

1881.01.28 Σχέδιο αποφάσεως για να επεκταθεί το λιμάνι της Ντάπιας. «(Ο Δήμαρχος Σπετσών) είτα υπέβαλε πρότασιν περί επεκτάσεως του όρμου παρά τη Δημαρχία δι’ενός βραχίονος όπως προσορμίζονται ακωλύτως εκείσε πλοία και επιβάται, η δε εξαγωγή των εμπορευμάτων γίνεται ασφαλεστέρα.» Γι’ αυτό ζητά «να επιβληθεί εφ’όλων των εισερχομένων εις την Νήσον Σπετσών ήμισυ επί τοις εκατόν».

1881.10.16 (Ο Δήμαρχος) «κατόπιν υπέβαλε πρότασιν περί κατασκευής βραχίονος παρά τη Δημαρχία επί του υπάρχοντος φυσικού λιμένος και έναντι του παρά τή οικία Σάντου (όπου τώρα ο ΟΤΕ) υπάρχοντος ετέρου ορμίσκου, το δε Συμβούλιον απεδέχθη ταύτην με την επιβολήν δασμού 1/2 % εφ’όλων εν γένει των εισερχομένων εμπορευμάτων.»

1881.11.09 Ο Δήμαρχος Σπετσών επρότεινε εις το Συμβούλιον … την κατασκευήν των δύο βραχιόνων επί των άκρων του παρά τή Δημαρχία υπάρχοντος λιμένος, ίνα δε γίνη γρηγορώτερα και ευκολώτερα, είναι ανάγκη να συνομολογηθεί δάνειον επί υποθήκη των ψηφισθησομένων λιμενικών φόρων και να επιβληθεί φόρος εφ’όλων εν γένει των εμπορευμάτων των εισερχομένων εις την Νήσον ταύτην 1/2 % και επί τετραετίαν».

1882.06.16 Στο Δημ.Συμβ., θέματα της ευλογιάς (βλ. κ 29.7.1882)

Πάτα εδώ για το επόμενο: <<Τα πιο σημαντικά>>